Στα βόρεια της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου, εκεί κοντά που ο ποταμός βρέχει κι Ελλάδα, και Βουλγαρία και Τουρκία, ζει ένα θρακιώτικο γηγενές φύλο που λέγονται «Μάρηδες».

Οι Μάρηδεςαντλούν την καταγωγή τους από την αρχαία Θράκη, το δε όνομα τους ίσως προέρχεται από τον αρχιερέα Μάρωνα αλλά μπορεί και να οφείλεται στο ρήμα «μερμαίρω» που σημαίνει (αρχ.) «λάμπω» -κάτι που δικαιολογείται από τα λαμπερά στολίδια της τοπικής ενδυμασίας. Το πιο σημαντικό (από λαογραφική άποψη) με τους Μάρηδες είναι ότι ζουν αποκλειστικά σε 13 χωριά του Βόρειου Έβρου και μέχρι την δεκαετία του ’50 απαγόρευαν (κυριολεκτικά) στα παιδιά τους –«για να μη χαλάσει η ράτσα» να παντρεύονται κάποιον/α από άλλο χωριό εκτός  αυτών:

Αμπελάκια, Σιτοχώρι, Κουφόβουνο, Ποιμενικό, Ασβεστάδες, Ασπρονέρι, Βρυσικά, Καρωτή, Νεοχώρι, Κυανή, Στέρνα, Παταγή, Μάνη

Το χωριό «Μάνη» βρίσκεται ακριβώς στο μέσο της περιοχής των Μάρηδων, δηλαδή, έχει 6 χωριά Μάρηδων βόρεια και άλλα 6 νότια. Μιλάμε για ένα μεγάλο μέρος της περιοχής του Ερυθροπόταμου  κι ένα μέρος της Ορεστιάδας.

Από πού κι ως πού, λοιπόν, «Μάνη»

Μετά την επικράτηση των Ελλήνων στους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912 και την απελευθέρωση του Μακεδονικού και Θρακικού Ελληνισμού, το Υπουργείο Εσωτερικών προέβη σε μια «εκστρατεία ονοματοδοσίας» χωριών που είχαν αποκτήσει Τουρκικά ή Βουλγαρικά ονόματα. Κάποια από αυτά τα χωριά είχαν γνωστή παλαιότερη (Βυζαντινή ή Αρχαία) Ελληνική ονομασία ενώ κάποια άλλα όχι. Έτσι το Υπουργείο ζητούσε από τους φρεσκοδιορισμένους τότε δημόσιους υπάλληλους να προτείνουν Ελληνικές ονομασίες που θα ταίριαζαν με τα τοπικά χαρακτηριστικά.

Πριν 75 χρόνια, ένας Μανιάτης χωροφύλακας διέκρινε στους Μάρηδες στοιχεία που του θύμιζαν την κοινωνία του χωριού του. Η ενδογαμία, η αυστηρότητα στη συμπεριφορά και στο ντύσιμο, η λακωνικότητα στην ομιλία  και το «ανυπότακτο» των κατοίκων (που είχαν συνάψει συμφωνίες αυτοκυριαρχίας με ΟΛΟΥΣ τους κατακτητές) καθώς και η έντονη αίσθηση των ντόπιων για την κοινή τους Ελληνικότατη καταγωγή έδωσαν στον νεαρό Μανιάτη χωροφύλακα την ιδέα να εισηγηθεί το όνομα «Μάνη» σ’ έναν τόπο …παραποτάμιο που γεωγραφικά, μορφολογικά, κλιματικά απέχει παρασάγγας από το «στεγνό» Μανιάτικο τοπίο!

Σήμερα, η Μάνη του Έβρου, παρά τους λίγους μόνιμους κατοίκους της (254 κατά την απογραφή του 2021 – από 390 το 2011) είναι ένα ζωντανό χωριό με πολύ δραστήριο Πολιτιστικό και Μορφωτικό Σύλλογο.