Τα Λουκάδικα είναι ο πλέον εντυπωσιακός οικισμός του Κότρωνα από πλευράς οικιστικής παράδοσης. Ουσιαστικά, ο λόφος αυτός κατοικείται αδιάκοπα εδώ και τουλάχιστον 3.000 χρόνια, καθώς η ανθρώπινη παρέμβαση στους μεγαλιθικούς όγκους φαίνεται να ξεκινάει στη νεολιθική εποχή, να συνεχίζεται με έντονη οικιστική δραστηριότητα στην εποχή του χαλκού (ενδείξεις προδωρικών κατασκευών), να ακολουθεί την ακμή της Σπάρτης και να κορυφώνεται στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Το Βυζαντινό κάστρο του οποίου τα ερείπια είναι και σήμερα ορατά και προσβάσιμα χτίστηκε πάνω στα ερείπια της Ελευθερολακωνικής ακρόπολης της Τευθρώνης. Τα Λουκάδικα αναφέρονται στα χρονικά του St. Magno το 1463. Παρ’ όλο που η ονομασία δόθηκε αργότερα, φαίνεται ότι την εποχή της Ενετοκρατίας το κάστρο κατοίκησε η οικογένεια Luca που είχε λάβει ως φέουδο την ευρύτερη περιοχή.

Σήμερα, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα παραδοσιακά πυργόπιστα και τις παλιές εκκλησίες. Ο Αη Γιώργης ο «πολεμιστής» είναι κτισμένος πάνω στο κάστρο. Η Παναγία η Σπηλαιώτισσα βρίσκεται μέσα σε μια φυσική κοιλότητα που έχει στο βάθος στενή στοά εμφανώς μεγάλου μήκους αλλά ανεξερεύνητη. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Άγιος Νίκων που είναι ξερολιθιά αλλά συνδέεται άμεσα με την δράση του εκχριστιανιστή της Μάνης στην περιοχή. (Νίκων ο Μετανοείτε).

Ένα υπεραιωνόβιο δέντρο (βελανιδιά) θυμίζει τη συμβολή της Προσηλιακής Μάνης στην Επανάσταση του 1821 καθώς εκεί γινόταν η συνάντηση των καπεταναίων Τευθρώνης και Λαγίας πριν από κάθε εκστρατεία. Είναι «το δεντρό» των Λουκάδικων. Από αυτό το χωριό κατάγεται ο σπουδαίος Έλληνας Ιστορικός Σαράντος Καργάκος.

Η θέα από τα Λουκάδικα είναι απίστευτη. Στους θερινούς μήνες ο οικισμός δέχεται πολλές επισκέψεις και τα Λουκάδικα γίνονται  ένα «ζωντανό» παραδοσιακό χωριό όπως ήταν προπολεμικά όλα τα «κεφαλοχώρια» της Μάνης.