Το Σκουτάρι είναι χωριό και κοινότητα του Δήμου Ανατολικής Μάνης. Η απογραφή του 2011 κατέγραψε 234 κάτοικους στο χωριό και 293 στην κοινότητα. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ιδρύθηκε από τους πρόσφυγες από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453.

Το Σκουτάρι είναι χτισμένο σε ένα λόφο περίπου 50 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Βρίσκεται σε απόσταση 18,10 χμ. από το Γύθειο και 18,75 χμ. απο τη Αρεόπολη. Συνορεύει με τα Καλύβια τον Παρασυρός και τον Κότρωνα. Στους πρόποδες του λόφου βρίσκονται η παραλία Καλαμάκια, η παραλία Βορδώνα και η παραλία Αγία Βαρβάρα.

Το “σκύτος” στα Ελληνικά του Ομήρου είναι το κατεργασμένο δέρμα και “σκ(ο)υτάριον” το υποκοριστικό του. Με το πέρασμα των χρόνων η λέξη “σκουτάρι” φαίνεται να χρησιμοποιείται συνεκδοχικά για την ασπίδα (scutum στα Λατινικά). Η ονομασία της τοποθεσίας πιθανότατα οφείλεται στο σχήμα του παρακείμενου κόλπου. Ωστόσο, δεν είναι υπερβολή ότι το Σκουτάρι στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας υπήρξε μια πραγματική ασπίδα/προπύργιο του Ελληνισμού της Μάνης.

Σήμερα το Σκουτάρι, παρ’ όλο που διαθέτει μικρό αριθμό τουριστικών καταλυμάτων, είναι από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των επισκεπτών της Μάνης για μια μονοήμερη εκδρομή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Πόλος έλξης, φυσικά, είναι οι τρεις γαλαζοπράσινες αμμώδεις παραλίες του χωριού: τα Καλαμάκια, η Βορδώνα και η Αγία (Βαρβάρα). Έχοντας ίση απόσταση από Γύθειο και Αρεόπολη (περίπου 18χλμ) το Σκουτάρι είναι μια “δελεαστική” παράκαμψη για όσους κινούνται στον πιο κεντρικό δρόμο που συνδέει οδικά τον Μεσσηνιακό με τον Λακωνικό κόλπο.

Μέσα στο χωριό, ο επισκέπτης θα βρει 10 Βυζαντινές εκκλησίες και θ’ απολαύσει την παραδοσιακή Μανιάτικη αρχιτεκτονική από την Πλατεία Ηρώων όπου δεσπόζει ο “Παλιόπυργος” της οικογένειας Καλανδή. Η προτομή του “Λεωνίδα της Κύπρου”, Σωτήρη Σταυριανάκου  (1941-1974) συγκινεί κάθε σκεπτόμενο επισκέπτη με την επιγραφή «Σωτήρη καλώς όρισες ξανά στο χωριό σου».